لمس کن کلماتی راکه برایت می نویسم. تابخوانی و بفهمی چقدرجایت خالیست. لمس کن نوشته هایی راکه لمس ناشد نیست که ازقلبم برقلم وکاغذ می چکد.

امروز با یه پست کاملا متفاوت اومدم یه اپ پر از شکلک. لان خونه اجیمم و دارم با کامشون اپ میکنم. چون خیلی وقته که نمینویسم طرز نوشتن یادم رفته کلا نمیدونم از کجا شروع کنم. خوب از پری روز میگم که با خواهر شوهری رفتیم برام مانتو بخریم. اقایی سر کار بود و با اون رفتم. بعد کلی گشتن و خستگی اخر سر یه مانتو شیک مجلسی پیدا کردم. قیمتارم که نگو گرووون آخر سر یکی خریدم 300 هزار تومن.

نمیدونم چرا همیشه آخرش میفهمیم که از اولش اشتباه بوده! به سلامتی اونایی که میخندن. یه عمر بغض داشتن و هیچکس نفهمید! سکوت و دیگر هیچ. دور از رخ تو دم به دم از. سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت. من مانده ام و 16 جلد لغتنامه که هیچکدام از واژه هایشان. کاش دهخدا میدانست دلتنگی درد دارد.

و این ا ست ح قیقت یک رویآ. سلام سلام به تو دوست گل و مهربون ممنون که به وبمون اومدی . راستی اگه خواستی به اسم رویایی که به حقیقت پیوست. لینکمون کن بعد بهمون اطلاع بده تا در اولین فرصت لینکت کنیم.

سلام به وبلاگ من خوش امدید. اسم وبلاگم خاطرات دختری تنهاست. تنهام اخه تنهایی جزئی از خاطراتمه. خاطراتمو اینجا بنویسم این خاطراته که همیشه به یادگار میمونه. چه خوب چه بد ولی من. خاطرات خوبم کمه ولی بازهم به درگاه خدا شکایتی نمیکنم. به وبلاگم و خوندن داستان زندگیم. از تجربیات من استفاده کنیدبعد از هر داستانم نکات اموزنده. به قوله بزرگی به اشتراک میگذارم.

این وبلاگو درست کردم تا خاطرات تلخ و شیرن زندگیمون اینجا ثبت بشه. ممنون از کسایی که میان و میخونن. تو ی روز خدا عاشق هم شدیم و بعد از1832روز بهم رسیدیم. زندگیمو باتموم دنیا عوض نمیکنم . عاشق شوهرمم جونمو براش میدم . خصوصی های یک نو عروس. قالب وبلاگ گل و بهار. دخترم روز تو هم مبارک خوشگل مامان.

تو گل سرخی من پروانه . چق د ر عشق به ما می آید. تو آمدی و خدا خواست دخترم باشی. و بهترین غزل توی دفترم باشی. خدا کند که ببینم عروس گلهایی. خدا کند که تو باغ صنوبرم باشی. خدا کند که پر از عشق مادرت باشی. خدا کند که پر از مهر مادرم باشی. تو هم بخندی و در سمت دیگرم باشی. تو آمدی که اگر روزگارمان بد بود. تو دست کوچک باران باورم باشی. بیا که روی لبت باغ یاس می رقصد. بیا گلم که خدا خواست دخترم باشی.

یک لبخند برایم کافی بود . همچوט فرزندش در آغوش مے گرفت. تآ هیچڪس دردهآیش را هم اذیت نڪند . ایט منم د خترے از تبآر درد رنج ڪہ زندگے را لبخند میزد . و همیشہ نقآب خندآنے بر چہره اش دآشت. د ر ست مثل عروسڪے. ڪہ دلش مے خوآست گریہ ڪ ند. اما خنده رآ بر لبآنش دوختہ بودند! زט تا عاشق نباشد . و تسلیم نمے ڪند رویاهاے عریانے اش را .

پي نوشت داره دوستان گلم. پن پدر ماهي کوچولو اين اسم هارو هم نپسنديد.