سفر به سوی شمیم مهربانی ات. سفر به انتهای آرامشی بی انتهاست. در عمق صداها جا داد. زیر خاکستری های تیره نشست. خاکستری هایی از جنس آسمان.

خرت و پرت های کلبه خانوم. اسمشو هر چی می خوای بذار! این شد که حدود یک سال و چهار ماه مثلا نوشتم. همیشه جاهای دیگه توی واقعیت هم نوشتهام. شاید هم روزهای بعدی با یه وبلاگ دیگه با یه موضوع دیگه برگردم. چون قدر شما دوستای خوب رو می دونم. حداقل در همین حد! خیلی حوصلهی فکر آینده رو ندارم. یعنی دارم اما شاید چدان عجله ای نداشته باشم. سر فرصت و آروم آروم بهش بپردازم.

گفتی که حافظ اینهمه رنگ و خیال چیست - نقش غلط مبین که همان لوح ساده ایم. یک شب ز تب ترانه آگاه شدیم. دلواپس لحظه های بی ماه شدیم. وقتی که ستاره چشمکی پنهان زد. عشق آمد و بر جان و زد و گمراه شدیم . نوشته شده در پنجشنبه هشتم فروردین 1387ساعت توسط مهرداد. ترانه ای برای خدا . از آسمان كه بالا مي روم. كرانه هاي دلتنگيم كوتاه مي شود. آنوقت من مي مانم و تو. و اين همه آرزو كه. تو را به نام مي خوانند . نوشته شده در یکشنبه چهارم شهریور 1386ساعت توسط مهرداد. کمی به آسمان نگاه کن .