همیشه با همه چیز کنار بیا . به خاطر داشته باش که زمین به طرز احمقانه ای گرد است. برای تو که هرگز نمی خوانی. قصه ای که از 1000 سال قبل تا 10000 سال بعد ادامه دارد. هر لحظه در هزار نگاه متولد می شود که تا ابد جاری بماند. و من با روحی که تشنه ای قطره ای از نوازش توست. گوش نمی کنی , و من می بینم حتی.

در قلب من دردی است افزونتر از مردن. میاد یه روز مال من بشی. قلبم فدای عشقم و عشقم فدای آزادی. فقط من و تو .

پنجشنبه 5 بهمنماه سال 1385. میدونم که شعر قشنگی از آب در نیومد ولی خوب این اولین شعر زندگیم بود. مینشستم در کنار جوی عمر. برای دیدن آن لحظه ها. لحظه های خوب و شیرین تلخ و بد. هر دو آن بودند در من یک نظر. لذت آن روزها برای من. چون عسل بودند در کام من. می گذستند روزها چون برق وباد. طعم آن شیرین بیانم ماند یاد. میخورم حسرت میکشم آه از نهاد. آهفریادم دگر ناید تو یاد. خواهشم از تو که ای زیباترین. برده ای از یاد من آن کیش و دین.