دیگه جدی جدی ما رفتیم! سلام به روی ماه همۀ دوستان عزیزم! حلال کنین اگه این چند روزه اذیت شدین مخصوصا تو پست قبل. و از همه عزیزان و دوستان هم بخاطر شرکت در مراسم ختم این حقیر. تشکرات فراوان دارم و امید که در شادی هایشان جبران نمایم. خب بریم سر اصل مطلب. راستش من رفتم برای همیشه. و خیلی ناگهانی شد تقصیر من نیست دست تقدیر منو کشوند و برد. باید میرفتم این رفتن واجب بود و لازم. خلاصه عزیزان همراه و هم وبلاگی مخصوصا مخصوصا بلاگفایی های عزیز حلال کنین تروخدا.

س ای ه س ا ر عش ق زندگ ی.

س ای ه س ار ع ش ق ز ند گ ی. تا بهار دلنشین آمده سوی چمن.

ظ روز پنجشنبه ٤ فروردین ۱۳٩٠ نظرات . ظ روز جمعه ٢٠ اسفند ۱۳۸٩ نظرات . ظ روز پنجشنبه ۱٢ اسفند ۱۳۸٩ نظرات . ظ روز جمعه ٦ اسفند ۱۳۸٩ نظرات . از شمردن این دقیقه های. خالی و پر دلم! خالی ست جای تو. می خوانی ام با سکوت. فرشتگان هم جشن گرفته اند.

هنگامی که روی ساحل خاطرات قدم می زنیم. به پشت سرم نگاه نمی کنم. که می دانم تنها یک رد پا روی شن ها خواهم دید. خط دوم برای باد .

اسم نداره! بی مقدمه میرم سر اصل مطلب. همش واسه خاطر یه موضوعه. اونم اینکه من خونه مجردی دارم. می فهمم که دوست واقعی کم شده. می فهمم که همه اینا منو به خاطر موقعیتم میخوان.