زندگی با من هر چه کردی گذشت با تنها یادگار من بساز. من عشق را از انعکاس مهتاب در حوض مادر بزرگ آموختم. من ایثار را از قلب خورشید در آسمان صحرا آموختم. من زندگی را از امواج طوفانی شب دریا آموختم. من محبت را از قطره های باران بر علفزار آموختم. من صداقت را از یک رنگی ابر های سفید آموختم. من وفا را از کبوتران بر شاخه های خشکیده آموختم. من گذشت زمان را از چشم های منتظر آموختم. من عطش را از چکاوک های خانه همسایه آموختم. من ایمین را از کودکان معصوم آموختم. قبلنا خیلی دوست وبلاگی داشتم ولی به مرور همه رفتن.

سلام دوستان خوبم مطالب پائین مربوط میشه به وبلاگ قبلیم چون اسباب کشی کردم به اینجا و بلد نبودم آرشیومو به اینجا . بهار و تابسان 88 انتقالی mfkhaterat. زمستان 87 انتقالی از وبلاگ mfkhaterat.

به نام تک نوازنده ی گیتار عشق . سهشنبه 29 تیرماه سال 1389. پس و پیش می شدند. و من پریشان تر از ساعتی قبل. کاش ویران می شد آن کس که دروغ می گفت. این روزهای تب آلود خسته. آن کس که دروغ می گفت. مادر بزرگ چقدر مهربان! شنبه 5 اردیبهشتماه سال 1388. مادر بزرگ چقدر مهربان! رنگ بوم نقاشی ام از گل های زیبای پیراهنش.

اشعاری که اینجا می خوانید دست نوشته های غریبانه ایست که گاه گاهی از نهاد خسته سرداری بی صدا درمی آید. حرفهای صادقانه ای که دل با دل می زند. اهل دل اگر باشی از درون این نهاد خسته پی به اندوه دل می بری. در پناه حضرت حق باشید. یکروز دراین دایره از ما خبری نیست. تا لذت پرواز , پرستو نکند فاش. دردشت رهائی خبراز بال پری نیست. تک ستاره آسمان قلب من.

گونه هایت خیس است . همدم خوبی نیست برای درد ها . فقط دلتنگی هایت را خیس و خیس و خیس تر میکند . پدرم رو در می آورد.