171;هیچیش به هیچیش نمیاد. و قسم به بغلهای شبانه. که ازدواج چیزی از حجم تنهایی او نکاست. بلکه بعد تازه ای بر آن افزود. به راستی تنهایی سرنوشت او بود. و خداوند تقدیرکننده ای بی رحم است. شاید باید از اولش قمارباز میشدم. دیشب برای اولین بار ورق گرفتم دستم و حکم بازی کردم. همبازیام کف و خون بالا آورده بودن! هر چند که کلی بهم خندیدن بابت اینکه بلد نبودم ورقام رو دستم بگیرم.