برای او مینویسم شاید روزی بخواند. خوشحال میشم شماهارو تو این وبم ببینم. غریبه تو رو خدا عشقمو اذیت نکنی. قول مردونه بده بهش خیانت نکنی. قول بده چشای اون هیچ موقع اشکو نبینه. قول بده که هیچ شبی چشم انتظارت نشینه. بیا تا لیلی و مجنون شویم افسانه اش با من. بیا با من به شهر عشق رو کن خانه اش با من.

ما را به رندی افسانه کردند. کسی که مثل هیج کس نیست. هیچوقت مهربانیم را با ضعفم اشتباه نگیر . ای کاش اینا در وجود ما پرورش داده بشه.

هر چی کامنت رو هم تایید میکنم دوباره که آرین نظرات خواننده ها رو مزنم دوباره همون ها رو تایید نشده میزنه. شاید رفتم تو پرشین بلاگ. اگه مشکلم برطرف نشد خبرتون میکنم. احساس میکردم میخواد منو زاپاس نگه داره.

برای کسی می نویسم که همه دنیای من شد . خواب دیدم رث فتم زادگاهت. بازم به هوای تو رفته بودم. روی یه کوه بلند نشسته بودم و به منظره شهر نگاه میکردم. یه دختری اومد کنارم و کلی امید بهم داد. اون منتظر برگشتنت بود . اما انتظار داشت تو بفهمی واسه چی ترکت کرد. دلش میخواست تو عوض شی. این خواب من و به فکر فرو برد.

دلتنگی هایی واسه کسی که دیگه نیست. آۍ م رد م .

به غمکده ی دل من خوش آمدید. حال و هوام رنگ تو . خبر از دل من که نداره. یه نشوونه می خوام واسه قلبم. واسه چیزی دخیل نمی بندم. هوای شهر تو و بوی گلا. داره بد جوری غریبی می کنه. خبر از دل من که نداره. واسه ی دیدنت بی قراره.

دورها آواییست که مرا می خواند. به تماشا سوگند و به آغاز کلام و به پرواز کبوتر در ذهن واژه ای در قفس است. دیگه همون کور سوی امید هم نیست! حتی دیگه دلم نمیخواست راجبش با کسی حرف بزنم . حتی به قانعی فر . تو خلوت خودم گریه کردم و دوباره و دوباره در خودم شکستم. و توسکوت مسخره اتاقم خوابم برد . امروز صبح اما به همو ن اندازه که بقیه صبح ها عادی بود . انگار هیچ اتفاقی نیفتاده . امیدی از بین نرفته . چون دیگه آرزویی ندارم .