هر انسانی با به اشتراک گذاشتن علایقش خوشحال تر خواهد بود . پس من نیز اینجایم . اصطلاح برگ بی برگی که برای عنوان این وبلاگ انتخاب شده یکی از اصطلاحات به کار رفته در مثنوی است و به معنای این است که در مسیر رسیدن به حق باید از همه چیز گذشت تا به برگ حقیقی رسید . این وبلاگ مختص مثنوی و غزلیات حضرت مولانا است . گاهی روز نوشت هایی نیز می نویسم .

پی در پی پرسش و پرسش اما بی پاسخ . نجواهای گیج کننده مغز که مانند زالو چسبیده اند به رگ احساست . نعره های کر کننده - زندگی زیباست. را شنیدن و لبخند تمسخر بار زدن! تمسخر بار از این. جهت که تنها تفاله باقی مانده از این تغزل های متعفن تکرار رنج وماندگاری تمدنهای مضحک. و مرگ پایان این توهم است .

یک دسته گل پژمرده ی نه خیلی بنفش. من شمشیر در دستانم دارم. که با خیال راحت شروع کنم ب صحبت کردن با خودم. اما سریع کشو ها را باز و بسته کردم و یک تی شرت خنک برداشتم.

زندگی سخت ساده است و ما به سادگی سخت زندگی می کنیم. قدری بیشتر بر سر آسمان می کشید تا آدم ها زیر گنبد کبود آرام تر بخوابند. یلدا هر شب بر بام آسمان و در حیاط خلوت خدا راه می رفت. و لا به لای خواب های زمین لالایی اش را زمزمه می کرد. گیسوانش در باد می وزید و شب به بوی او آغشته می شد .