از روزهایی می نویسم که بر من می رود . من باز هم خواهم نوشت . و باز هم سلام به همه دوستام . ممنونم به خاطر کامنتهای پست آخر . عسل خانومي و آرش خان.

کاش گوشهای را که سهم توست زیباتر از آنچه باید ببافی! این مدت که درگیر تهیه جهیزیه بودم خداراشکر کردم بابت اینکه خودم شاغلم و می تونم باری از دوش پدر و مادرم بردارم برای جهیزیه . مبلغی که این خانم نیاز داره 5میلیونه ولی مبلغ کمکی شما می تونه فقط یه 5هزار تومنی باشه . هر کسی دوست داشت کمک کنه توی کامنت خصوصی بگه تا شماره کارت بهش بدم . کامنت ها تایید شده گول این صفر کنار نظرات رو نخورید! از ماست که برماست. می شناسم آدمی رو که حتی جعبه ابزار! و میوه خشک کن و . پدرش نداشت بهش جهاز بده و .

مشکلات اجتماعی و فرهنگی چنان به معضلات بزرگی بدل شده اند که دیگر کمتر کسی حتی جرات ورود به آن را پیدا می کند. کلاف سردرگم مسایل و مشکلات فرهنگی خصوصا در مورد جوانان بعد از مدتها به نوشتنم واداشت. روزنگاره های یک روزنامه نگار. سوالات بی پاسخ تنهایی لیلا. ظاهرا این سریال بر اساس سیاست غالب رسانه ملی می.

چه خوبه که هستی وبلاگ جان. خوشحالم که بلاگفا بعد از ماه ها بالاخره درست شد. امتحانا اول تیر تمام شد و دوباره برگشتم اهواز تا اول مهر. لذت تابستونو وقت آزادو حس میکنم.

می خواهم با و برای آنهایی که هستند. نه برای آنها که دوست داشتم باشند. سه قدم مانده به پایان بیست و سه سالگی. بیست و سه سالگی عزیز. فکر می کردم خیلی خیلی زیبا تر باشی. تو را در بهترین لباس ها تصور کرده بودم. و عطر بی نظیرت هنوز در خاطر بیست و دو سالگی م هست. تو هم مرا برای اینکه بدرقه ات نمی کنم ببخش.