یکی از بخش های وبلاگ بود که قرار بود با هدف معرفی فلاسفه و متفکران این عرصه به طور متناوب به روز شود. تساهل منشی است که هم ریشه در فرهنگ شرق دارد و هم ریشه در فرهنگ غرب. از این رو می توان از آن یکی از فراگیر ترین و انسانی ترین مکاتب فلسفی نام برد. بیست و نهم خرداد 1393. کلمات کله معلق می زنند.

با چشمهایی که گویی دریا در ان موج میزند. باباهای کوچکی که هنگام راه رفتن انگار دارد زمین را فتح میکند. مرا از هر چیز و هر کسی بی نیاز می کند! دستان کوچکش را چنان به دورم حلقه میکند که با تمام وجود در بر می گیردم. و چنان شاد و ر شور است که مرا ازعالم دغدغه هایم به دنیای زیبایش دعوت میکند. بی هیچ باید و امایی. بی هیچ فکر یش و سی. فقط به آنچه میخواهد فکر می کند. و فقط به آنچه فکر می کند عمل می کند. با کوچکترین بهانه ای خوشحال می شود. ومن که آهسته ناظر اویم در آغوش میکشمش.

سهشنبه 5 اسفندماه سال 1393. دیروز دهمین سال تولد اینجا بود! ده سال گذشته از آن روزها. شاید حالا دیگر نیایم اینجا و بنویسم. شاید اینجا دیگر هیچ خواننده ای نداشته باشد. با بعضی هاشان می خندم و با بعضی هاشان بغض می کنم . دوشنبه 3 آذرماه سال 1393.

وقتی قصه ام می شوی. به پنجره فکر می کنم. با مهر تو پر می شود و سر ریز می شود توی دلت. بی لبخند تو خالی می شود توی دلش و ندارد جز حسرت در.