بیا تا برایت بگویم چقدرتنهایی من بزرگ. امیدوارم هر جا هستین خوب و خوش باشین. باورتون نمی شه اگه بگم چه قدر دلم واستون تنگ شده. منو ببخشید این همه مدت نبودم کلی اتفاقات واسم افتاد که. می خواستم بعد این همه مدت یه اپ درست حسابی کنم اما چون یهویی تصمیم گرفتم نشد. حرفای خوب خوب بزنم و دیگه غمغین نباشم. شاید وبلاگ جدید درست کنم که دیگه حتی نوشته. اگه شد ادرس جدیدمو میدم. باورتون نمیشه چقدر دلم واستون تنگ شده.

اردلان سرفراز چند سال پس از انقلاب. ایران را به مقصد آلمان ترک کرد. هنگام ترک ایران به آشنایان دارابی خود اعلام کرد که من فقط برای سرفرازی ایران از اینجا می روم. مدتی در یک شرکت قاب سازی مشغول به کار شد تا این که با شنیدن صدای نصرالله معین شوق ترانه خواندن را در وی دوباره بیدار کرد.

آدما نباس دوست پیدا کنن. وقتی دیگه نمیشه بهشون زنگ بزنی. وقتی نمیتونی درد و دل کنی. یا حتی باهاشون شوخی کنی و بخندی. و همه دوستی خلاصه میشه تو عکسهات و خاطراتت. هی بغض تو گلوت گیر میکنه. با قلبی معلق و پایی در هوا . دیگر طاقت رویاهایم تمام شده است .

دوستان شرح پریشانی من گوش کنید داستان غم پنهانی من گوش کنید. چهارشنبه 10 مردادماه سال 1386. خدایا من در کلبه حقیرانه ام چیزی دارم که تو در عرش ملکوتییت نداری من تورا دارم و تو مثل خود نداری. پنجشنبه 30 آذرماه سال 1385. غربت شبهایم به تاریکی یلداست. یلدایی که گویی قصد سحر ندارد. اما من همچنان چشم در راه پایان این برگریزانم. آری من چشم در راه زمستانم. راه رفتنی رو باید رفت هرچند سخت ! خیلی وقت بود که در این شب پر از تردید طلسم شده بودم . یکشنبه 19 آذرماه سال 1385.

ر تن خورشید می پیچد به ناز. تک درختی خشک در پهنای دشت. تشنه می ماند در این تنگ غروب. از کبود آسمان های روشنی. می گریزد جانب آفاق دور. در افق بر لاله سرخ شفق. می چکد از ابرها باران نور. می گشاید دود شب آغوش خویش. زندگی را تنگ می گیرد به بر. باد وحشی می دود در کوچه ها. تیرگی سر می کشد از بام و در. شهر می خوابد به لالای سکوت. اختران نجواکنان بر بام شب. نرم نرمک باده مهتاب را. ماه می ریزد درون جام شب. نیمه شب ابری به پهنای سپهر. می رسد از راه و می تازد به ماه. جغد می خندد به روی کاج پیر.

خدا به تو چشمک میزند. قالب وبلاگ مذهبی حضرت محمد ص.