ام اس و پرسه های مستانه ی یک قاصدک. هر چی فکر کردم دیدم دلم راضی نمیشه اونجوری وبلاگمو تعطیل کنم. تصمیم گرفتم یه بار دیگه آپ کنم. زندگی راز بزرگی است که در ما جاری است. زندگی فاصله ی آمدن و رفتن ماست. وقت رفتن به همان عریانی. که به هنگام ورود آمده ایم. دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد هیچ! زندگی درک همین اکنون است. تو نه در دیروزی و نه در فردایی. ظرف امروز پر از بودن توست. حتما زیاد دیدین تو دانشگاه رو صندلی و . وقتي يک دختر مي گوي.

ها با من رفیقن منا در حسرت عشقت. برای روز میلاد تن خود منا دور از دل و دیدت نزاری. توی قلبت می شینم من قلبت را جایی جا. دوشنبه 16 بهمنماه سال 1385. من شکستم هر دو را. با تو گفتم تا بدانی. تا همیشه با من باش. دوشنبه 2 بهمنماه سال 1385. به من و عشقی پاک.

برای خودم نوشتم شما هم بخونید. خودمه میخوای بخون نظر بده وگرنه بازم بخون اگرنظر نمیخوای بدی عیب نداره بازم بیا. سلام یه گشت وگذار کوتاه نشونم داد اکثر دوستام بعد 2 سال نوشتن کنار کشیدن . جالبه ولی اکثرشون همزمان با من رفتن. لینکشون رو میذارم بمونه چون شاید یه روز مثل من برگشتن. وقتی مرور میکنم میبینم یه روزایی تو یه مقاطعی انقدر حرف داریم که. ولی چند سال بعد که برمیگردیم میبینیم ارزشهامون فکرهامون و. شنبه 2 شهریورماه سال 1387 چاپ. چهارشنبه 30 مردادماه سال 1387 چاپ.

ما راست قامتان,جاودانه به تاریخ خواهیم ماند. قصه شاپرک و مرغ عشق. آسمان ابی استقلال خون گریه کرد. مردی که به دتیا گفت نه. انا والشوق از میریام فارس. پنجشنبه 28 تیرماه سال 1386. پس از یکسال و اندی فعالیت وبلاگ راست قامتان به پایان رسید از تمامی دوستانی که من را تحمل کردنند بینهایت سپاسگذارم.

دوشنبه 16 بهمنماه سال 1385. امشب بر شانه های دلم. کوله باری سنگینی می کند. کوله باری پ ر از دلتنگی. دلتنگی های کهنه و تازه. دیگری از ماه های خسته و رفته. آن یکی از شب یلدایی که گذشت. دلم می شکند زیر بار این همه دلتنگی. روحم ولی در پی دلتنگی دیگر. می گریزد از همه دلتنگی ها. با پرهای شکسته باز سوی آسمان ها می رود.

یکشنبه 19 شهریورماه سال 1385. تا آن گاه که از من پرسند. سهشنبه 16 خردادماه سال 1385. بی تو اما از تو سرشارم. بی تو در خواب و با تو بیدارم. رنگ چشمانت رنگ دل تنگی. خسته ای از این آدم سنگی. شوق بودن را زنده کن در من.