بهر یک گل منت از خار میباید کشید.

من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست. کنج هر دیوارش دوستهایم بنشینند آرام. هر کسی می خواهد وارد خانه پر عشق وصفایم گردد. یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند. شرط وارد گشتن شستشوی دلهاست. شرط آن داشتن یک دل بی رنگ وریاست. بر درش برگ گلی می کوبم. روی آن با قلم سبز بهار می نویسم ای یار. تا که سهراب نگوید دیگر. خاطراتے ב ر مرز سرکوبے. معنویت در آیینه ی هنر.

دل نوشته هاي امير و مژي. هنوزم از خدا میخوام که هیچکس اندازه ی من دوستت نداشته باشه. گاهی بی صدا نگاهت میکنم. شاید اگر بغضم فرو نشیند. عزیزم میدونم الان روحت این دنیاست اما میخوام بخاطر همه چی ازت تشکر کنم. ممنونم که خاطرات زیادی رو باهات داشتم . ممنون که سنگ صبور خوبی بودی واسم . اما حالا که نیستی و رفتی . بدون جات خیلی تو این دنیا خالیه . روحت شاد و یادت گرامی . لحظه خدافظی به سینه ام فشردمت.

به عشق تو همه این چیزارو خودم ساختم و نوشته ها از خودمن. یه چیز خصوصی واسه میس روانه عزیزم. هرچه باشد دل است و محبت فرشته ای چون تو را در خود جای داده است.