آنچه نمی توان با آشنایان گفت. البته که ته دلم به پسرم افتخار کردم ولی از دست خودم حرصم گرفته بود که از آن عکس فقط رد شدم. امروز از خودم خجالت کشیدم. از خودم که بزرگ شدم و منطقی و عاقل و . هرچیز به جز انسان به معنای کلمه! داشتیم عکس های سفر هند را می دیدیم. پسرک آن وقتهآ سه ساله بود. یکدفعه پسرم زد زیر گریه و گفت مامان اون بچه بیچاره شیر نداشت بخوره. مادرش غذا نداشت که بخوره و شیر تولید کنه برای بچه اش و زار زد.

Movies, Chocolate and Hot Tea. The title is not responsible for the blog content. Movies, Chocolate and Hot Tea. The title is not responsible for the blog content. آنچه در پی می اید همه تفسیر است. داوینچی کد یا پست ثابت. برای خواندن پست های جدید Scroll down please. ابراز تاسف برای دلی که به آسانی می شکند و ذهنی که هرگز فراموش نمی کند. یاداوری از یک پست جنجالی. Return to the last time I thought therefore I was. آیدای شب هزار و یکم.

بعد از شب هزار و یکم. بماند که این وسط کلی جنگ هم با آقای خونه دارم که عقیده داره همه چیز رو باید نگه داشت. حالا اینا می مونه رو دستم. این همه هم پولش شده.

سوزن ریز باران برپیچک و ارغوان ها. بعد از شب هزارو یکم 2. پر از حرف های تازه. بعد از شب هزارو یکم. امروز چه روز خوب و پر انرژی بیییییییییید من خیلی خووووووووبم خدایا شکرت. دوشنبه رفتیم یه تابلویی که خریده بودیم سمت صادقیه. از گالری دیاکو سمت تی راژه . گفته بودیم قابش رو عوض کنه. خیلی خوووجله عکس میگیرم میزارم. سه شنبه مادر شوهر و خواهر شوهر میخواستن بیان.

دیروز دختر بابا امروز خانوم خونه. من اگه مادر شوهر بشم. وب نوشته های یک جراح. یادداشت های یک دهه چهلی. اخرین ساعات سال 92 داره می رسه و این اخرین پست این ساله. امسال از اون سالایی بود که من توش خیلی خیلی اذیت شدم و خیلی.

و خدایی که در این نزدیکی ست. ولی فیس بوک خیلی تاثیر داره از اون بیقراری هام کم کرده. حالا انگار معتاد شدم و وقتایی که بیقرارم رفتن به فیس بوک آرومم می کنه و خماریم و می گیره. بعدشم انقدر خسته می شم که می خوابم. یه وقتا یه اتفاقایی می افته که حال ادم گرفته می شه. باید به خودم کمک کنم. باید برم راه برم و مطمئنم فردا حالم بهتر خواهد شد. امروز برای چند لحظه .

اينجا خونه مجازي منه . از روزانه هام مينويسم . خوش هاي مشتركي كه با همسر دارم و ناخوشي هاي مشترك و غير مشتركم. گاهی به آسمان نگاه کن! روزهايش بعد از سرطان. آشیانه عشق من و آقای همسر. قصه زندگی من با تو. حسنا بانو يك زن دوم.

روزها و لحظه ها دارن میان و میرن. من هم نمی دونم از چی هست که عطسه میکنم و سر درد میشم. خوابهای فانتزی و گاها هولناک میبینم. افکار احمقانه و غیر واقعی و توی دهنم میچرخه و به خودم انواع فهش ها رو میدم به خاطرشون. بیماری یکی از اقوام دور باعث ایجاد حساسیت های فکری شده.

روزنوشته های پ پ ل و ک پ ل. پنج شنبه ظهر بعد اینکه همسر اومد و بدو بدو ناهار خورد و رفت درمانگاه منم رفتم خونه مامان اینا. رسیدم اونجا بابا گفت بریم جاده چالوس. البته تا مامان 1 سری کاراش رو انجام بده شد شب و ساعت 7 راه افتادیم و تو ترافیک همیشگی این جاده ساعت 9. شام رو تو ایوون خوردیم یخخخخخ کردیم. سویی شرت تنم بود کلاشم گذاشته بودم سرم باز سردم بود. ظهر بهش اس دادم که حالا خواستی بیاهاااا. 2 ساعت بعدش هم رفتم مترو دنبال همسر.