و خب امشب آخرین شبی هستش که با همیم. چون برای فردا صبح وقت گرفتم از آرایشگر. و قراره بخاطرش برم دکتر ولی در عین حال نمیتونم شما رو اینجوری و کم جون ببینم. دقیقا همونی شده که میخواستم. با کنار هم گذاشتن همه ی ای.

زندگی من ازین به بعد! تو قلب من یه امپراطوره. هرکسی رمز نداره بگه تا تقدیم کنم. در مورد دوران پیری مون با ایلا حرف زدم و کلی خیالبافی کردم. همه ی زندگیمو همینجوری زندگی کردم و روزامو گذروندم. همین الانشم هدفام چیپن! من از تینیجرا متنفرم. عاشق حوضایی هستم که دورشون پر از گلای شمعدونیه.

به خونه باز می گردم. من نمی دونم واقعا هرکسی جای من بود چقدر تحمل داشت. من واقعا دیگه کشش ندارم. من واقعا دیگه نمی دونم چه جوری باید اینهمه فشار رو تحمل کرد و بعد خندید و مهربون بود و حرف خوب زد. دلم کلی حرفای رنگی رنگی میخواد.

با اینکه امروز خونه شلوغ بود.

تهران رفتنمون کنسل شد و موکول شد به یه وقتی که بتونیم بیشتر بمونیم هر دو . بنابراین این چند روز رو با سرگیجه شدید گذروندم امروز کمی بهتر بودم. اولین جلسه زبانمم امروز بود و خب حس مثبتی گرفتم از کلاس اولا که شلوغ نیست اصلا زیر 10 نفریم و دوم اینکه تیچر خوب و پر انرژی ای داریم . گفتم که تولد او هم هست البته دی ماه قصد داشتم .

چند روز پر استرس رو داشتم که شکر خدا امشب همه چیز تموم شد و سفارش ها آماده شد که سروقت به دستشون برسه . عصر وقتی باهم حرف میزدیم گفته بود این حس مسئولیت پذیریت رو دوس داشتم که وسطش کم نیاوردی و ولش نکردی خندیده بودم چون میدونستم حس مسئولیت پذیری من وحشتناک ه! اونقدر که یکی از دلایلی که از ازدواج فراری م همینه که میدونم باید یه مسئولیت رو قبول کنم. یادمه اخرین باری که به.