شاعرانه ها و عاشقانه های عباسعلی اسکتی. تا راه اندازی دوباره ی این خانه ی متروک .

برای نوشتن هیچ دلیلی ندارم جز خالی شدن از خودم. مرا به کجا می کشاند. من بوی تو را دنبال می کنم. شاید تو آغاز من باشی. اما می دانم که مسیر. به جایی که تو هستی. نه می توان از آن سخن گفت. و نه به ساده گی از آن عبور کرد. هر لحظه که می گذرد. حرارت قلبت بیشتر می شود. تو می مانی و قلبی که. از همهمه ی مردمان عبور کند. بگوش آن کس که باید. قدم هایی به سوی ابدیت.

آدمک ها ساکت من تمام حرف هایم مانده. حتی اگر خدا عقدمان را ببندد. حتی اگر فرشتگان سرود نیکبختی بخوانند. حتی اگر خانه ی خدا خوابگاهمان باشد. حتی اگر تو مریم باشی و من روح القدس. یک نگاه حتی حرامم باد. اگر تو عاشق من نباشی.

نه از خودم فرار کرده ام نه از شما به جستجوي کسي رفته ام که مثل هيچ کس نيست. داد چشمان تو در کشتن من دست به هم. فتنه برخاست چو بنشست دو بد مست به هم. هر یک ابروی تو کافی ست پی کشتن من. چه کنم با دو کماندار که پیوست به هم. شیخ پیمانه شکن توبه به ما تلقین کرد. آه از این توبه و پیمانه که بشکست به هم. عقلم از کار جهان رو به پریشانی داشت. زلف او باز شد و کار مرا بست به هم. مرغ دل زیرک و آزادی از این دام محال. که خم گیسوی او بافته چون شست به هم. دست بردم که کشم تیر غمش را از دل. غیر آسودگی و عشق که ننشست به هم.

و آغوشی چونان آسمان در کار نیست! پرواز کلاغانی ست سیاه پوش. محض خاطر توست ای گل امیدم . تمامی دل نوشته ها به قلم خودم است. و از هیج کجا کپی نشده! من و صندلی داغ. یادداشتهای یک ترک بچه تهران. دریافت کد بستن راست کلیک در وبلاگ.

از دوستانی که این چند روزه جویای احوالم شدند ممنونم و یک عذر خواهی به این خوبان بدهکارم از اینکه بیخبر رفتم. و همینطور سپاسگذار همه دوستان خوبم هستم که این مدت اینجا همیشه یار و همراهم بودند. این چند روزه کم حوصله بودم و اذیتهای گاه و بیگاه بلاگفا هم که تمامی ندارد! مزید بر علت شد تا از اینجا دل بکنم. شايد روزي برگشتم اما گمان نكنم ديگر بلاگفا.

نمایشگاه بی مرز 3 خانه ی هنرمندان ایران 1391. The wind sings of our nostalgia. حرف هايي از جنس درون. رنگین کمانی به رنگ زندگی. ژوژمان های سیاه مغزم! مطالبي در باب.

هم نشینی برای آگاهی و دانستن. لحظاتی مکث و ناباوری و پس از ان قطرات اشک که برای جاری شدن از هم سبقت می گرفتند.