رها باش و با رهایی زندگی کن. حتی در میان دوز و کلک . احساس شادی و آسودگی کردی. هر زمان که از عقاید خوب و بد دیگران مستقل باشی. خود را از قید دنیا رها کن .

امروز شاید برم اردبیل برای یک سفر کاری دو روزه.

من از تو راه برگشتی ندارم بسمت تو سرازیرم همیشه. چقدر سخت است باشی نفس به نفسم. پر رنگ تر از هر همنفسی. نزدیک تر از فریاد شبای بیکسی. حال این روزهای زندگانی پ ر سکوت من و تو. بهای سنگینی دارد این حفظ ظاهرها. چه کسی جوابگوی این روزهای من توست. همه چیز به بهترین شکل ممکن. اما اعتماد به پایداری دومینو. ینی اعتماد به پایداری حباب روی آب. از یک طرف میگم که من. از یک طرف تو فکر تو.

واسه همه یه جواب نداره. واسه یه عده هم میشه هیچی. تازه اگه شانس بیارن و منفی درنیاد! گاهی شاید برای یه تعدادی هم ۴تا بشه. گر صورت بی صورت معشوق ببینید. هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید.

مینگارم شاید روزی بماند به یادگار. نگاه صد و هشتاد و ششم. بازم فکر کردم اونایی ک اشتباه میکنند از کره ی دیگه ای میان. بازم یادم رفت ک شیطان کنارم نشسته و منتظره تا مغرور بشم. چرا بازم یادم رفت ک من یبار چوب غرورم رو خوردم. ک ممکنه واسه منم پیش بیاد. چرا بازم همه چیز رو آسون گرفتم. چرا میخواستم با زندگیم بازی کنم. اصلا میفهمی اگ همه چیز برملا میشد ممکن بود زندگیم از هم بپاشه. ک دیگه ادعای عاشق بودن نداشته باشم. الان پست ترین موجود منم.

روی خم ابروی تو را کم کرد کمرم. من می روم که غریبگی دلت را به دنبال خود برم. یک جاده و هزار راه نرفته پیش روی من. یک عمر تقاص هر خطا به درگاه خدا برم. این راه ها چنان پر پیچ و خم است و بی کران. ترسم از آن که خود را ز یاد خود برم. دورم ز خود و عکس رخت پشت پلک های من. هر بار که پلک بر هم زنم یاد تو در سرم. یک یاد کهنه مانده ز تو میان دلم. حال آمدم غریبگی دلت را به دنبال خود برم. پشت این صورتک مرده پرست.