می گویند باران که ببارد. وی خاک بلند می شود . تو خوب بودن را فراموش نکن. شانه هایت را برای گریه کردن دوست دارم.

کی بود این گمان که تو نامهربان شوی. با عاشق شکسته دلت سرگران شوی. ای مایه امید دل ناامید من. حیف از تو نیست هم نفس این و آن شوی. حسرت از این برم که ندانی تو قدر خویش. افسوس می خورم که تو با دیگران شوی. می خواستم تو شهره خوبان شوی به شهر. می خواستم که تو نیک تر از نیکوان شوی. من ناتوانم این همه بر من ستم مکن. روزی رسد که تو هم ناتوان شوی. گر خاطر شکسته ای از خود کنی تو شاد. هم شاد کنی دل و هم شادمان شوی. سلام سلام به همه دوستان عزیزم.