یه زن کیدی بستون! یه چیز جالب دیگه در موردش کشف کردم و اون اینه که وقتی یه چیزی رو میشنوه و کامل یاد نمیگیره برای خودش تکرار که میکنه برای کامل شدنش یه چیزی از خودش اضافه میکنه و به اصطلاح کم نمیاره.

مولانا جلال الدین محمد مولوی. مولانا جلال الدین محمد مولوی. چهره ی زرد مرا بین و مرا هیچ مگو. خنک آن دم که نشینیم در ایوان من و تو. دگرباره بشوریدم بدان سانم به جان تو.

زندگی و پرحرفی های من. بعد از بیست و سه. قالب وبلاگ گل های بهاری سرسبز. ساعت 9 شنبه شب تابستون, توی کتابخونه دانشگاه, توی دستشویی, قو پر نمیزنه,.

در کش و قوس احساس. البته خیلى مهم نیست, ولى ناخودآگاه فکرم رو درگیر کرده هر چند ساعت یکبار یادش میفتم. نمى دونم قسم روباه رو باید باور کنم یا دم خروس. تنها نگرانیم بابت اینه که با باور هر کدوم از اینها, مدیون اون یکى میشم. دیشب با خودم فکر مى کردم بهتره هیچ کدوم رو باور نکنم اینطورى دیگه مدیون هم نمى شم. طورى نیست که بشه هر دو رو باور کرد چون هر دو دقیقا متضاد همن. دلیل این همه چشمهای اش.