Laquo; پشت ناکجا آباد رابطه. کنار قرقره های بزرگ , که از دور دور دور. گرمای آفتاب نیمروز گواهی می دهد. خوابی خوش تر از یک مشت قرار کنسل. پشت نا کجا آباد رابطه قرار دستهایت را بگذار. من آنجا نشسته ام نازنین . تولد واژه ای ست در پی معنا شدن. مفهومی ست در تب و تاب رسیدن. تولد گاه بهانه ای ست برای دلتنگ خود شدن.

پرتره سیاه قلمی از جعبه مداد رنگی. سعی میکنم داستان بنویسم و از گلایه هام گاهی هم عکس. روزی یه داستان مینوشتم دیگه حتی وقت نداشتم ویرایش شون کنم. یه مدتی دچار یاس فلسفی شدم گفتم گور بابای هنر و نوشتم اینا. بعد ازیه مدت دوباره نوشتم اینبار ایده ها ازم فرار میکردن. حالا یک ساله ایده ها هستن من هم هستم یاس فلسفی هم رفته همه چیز هخم آرومه فقط خودم رو یادم رفته. نمیدونم چرا جدیدا حس میکنم دارم منقرض میشم.