در حالیکه بوی موی کز خورده اتاق را فرا گرفته بود در دفتر تجریباتش نوشت.

عذر کمرنگی من تا زمستان. توصیه دو عزیز سبب تمایل من به ثبت گاهنوشتهایم بر صفحات وبلاگ پیش رو گردید. من بدنبال حقیقتم و تا زنده ام از آن دست نمی دارم. رنگ و لعاب این روزای من خیلی پردیده سهم و سزای من از زندگی رنج و فریبه.

و این دریچه ایست برای رهایی. بدون شرح و عنوان! لیست کامل عناوین یادداشتها. خروجی آر اس اس خزان. دل را چه ساده می شکنند. دل رو چو آیینه می شکنند. خنجری بردار و دل زسینه بیرون کش. چون دل بند زده ات را هم می شکنند. انسانیتما زیر قیمت به حراج رود.

مارمولکی که دنبال د مش می گ شت. فقط گرد غبار خاطراتمان در چشمم رفته! گریه میکند ارام میگیرد.