کسی که وسوسه را آفرید من بودم. پدید آمد و شد ناپدید من بودم. کسی که موقع تولید آدم و حوا. نشست و ناخن خود را جوید من بودم. کسی که در شب تاریک و بیم موج پرید. به پشت نوح و به ساحل رسید من بودم. کسی که تا سگ اصحاب کهف خوابش برد. پرید و زیر لحافش خزید من بودم. در آن نمایش نارنج و یوسف و چاقو. کسی که دست خودش را کشید من بودم! کسی که رفت به صحرا و اشتباه گرفت. یزید را عوض بایزید من بودم. کسی که آخر دعوای رستم و سهراب. بسوی مادر او می دوید من بودم.

پیش آی بخوانی رقم سینه ی ریشم. من نامه ی افتاده به خاک از کف خویشم. پائیز فصل خوبی برای رفتنت نبود. قلبم بوی کافور می دهد. شب به شب در آن مرده شورها آرزویی را غسل می دهند و کفن می کنند. این بی رحمانه ترین اتفاق هر روز من است. ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد. عاقلی باید که پای اندر شکیبایی کشد.

نوشته شده توسط جلبک خاتون. نوشته شده توسط جلبک خاتون. تینا بیدار شو دیگ دختر دیرت نشه. و سپس خزیدن بیشتر من در اندرون تخت و کشیدن پتو تا حلق سر و خوابیدن و رفتن اون به سمت محل کارش.

چند شب بود همین که در رو باز میکردیم بریم تو حیاط یهو یه گربه میومد پایین پامون میو میو میکرد خب هوا سرد اونم گرسنه. باید برم مرغ فروشی آشغالاشونو بیارم واسه این طفلیا-.

اونوقت دیگه چیزی برات نمی مونه. اینه که اول خودم میرم. دور دنیا با شعر 29.

اگه میخواین دلیل ایجاد این وبلاگ رو بدونین فقط پست شمارۀ 1.

تصمیم به انجام یه کاری رو گرفتم که شاید خیلی خیلی وقت پیش باید. من یه ساله که از آنه شرلی. افراد توی شعرهامو نمی شناسید. برای همین تصمیم گرفتم بیوگرافی تک تک شخصیت های کتاب آنی شرلی. ممنون می شم مثل همیشه با نظرات خوبتون تشویق و حمایتم کنید. پست ثابت جدید من! به نام خالق سرزمین رویاها.

می خواهم خواب اقاقیاها را بمیرم. حتی اگر زنبق کبود کارد. و عبور سنگین اطلسی ها باشم. به ساعت هفت عصر . تیکه ای از شعر از این گونه مردن .

می نویسم چون می دونم یه روزی خوندشون بهم لذت میده. قبل از شروع کردن بگم که این متن نقل قول از یه سی دی هست. برای اینکه هیچ پیش داوری ای در موردش نداشته باشید پیشنهاد می کنم وقتی متن رو کامل خوندید برید منبعش رو ببنید.