نام وبلاگ برگرفته از نام یکی از قطعات استادشمس لنگرودی است. یه سفید زیبای کوچولو تونسته پیله. لثه رو بالاخره بشکافه و بیاد بیرون. چه اسم طولانی ای هم داری! به دنیای شکلاتی پسرم خوش اومدی. کونوسچه هم اینقد خسیسه تو نشون دادنش که دقمون داده تا تونستیم یه ده.

فاصله ای به عمق اقیانوس! از روزهای کاراملی . حس خوب بودن در جمع همرازان . استاد عزیز-روزانه های استاد کوچولو. آشتی عزیز-چرا تن به این رنج میدهد عشق عشق عشق. آفرین عزیز-آسمون فیروزهای زندگی من. آی چیچک عزیز-داستان زندگی عاشقانه من دور از وطن. آیدای عزیز-بعداز شب هزار و یکم. بانو سرن عزیز-خاکستر و بانو. بانوی بهمن عزیز-بانوی بهمن ماه. بدنساز عزیز-بچه های باشگاه بدنسازی.

امشب از هفته ی سوم. امشب از هفته ی سوم. حسنا بانو یک زن دوم.

بالاخره شد اون چیزی که میخواستم و سالها دنبالش بودم. درس و کتاب و مدرسه.

گفتا تو از کجایی که آشفته مینمایی گفتم منم غریبی از شهر آشنایی. نمی دانم این روزها از ساعتی مانده به شروع یک روز دیگر ,آغازی دیگر و شروع یک من تازه , پر می شوم از دلشوره . انگار همه تشویش های سال های گذشته یک باره در قلبم غوغا می کنند . آفتاب کم سوتر , آواز گنجشکان کم هیاهوتر , و من دچار تردید می شوم . شاید طبیعی ,شاید کمی اغراق آمیز و شاید دچار وسواس شده ام . آمدن - ماندن و رفتن.